نکات مهمی که باید در مورد سیفون کردن آب آکواریوم بدانیم: تعویض قسمتی از آب آکواریوم یکی از بهترین و اصلی ترین راه ها برای حفظ سلامت و شادابی اکوسیستم و تمامی مرجان ها و ماهی های موجود در آن می باشد. اما اینکه فواید آن به چه صورت و طی چه مکانیسمی انجام می شود و همچنین در هنگام سیفون چه نکاتی راه باید در نظر بگیریم در ادامه به توضیح آن می پردازیم.
به طور میانگین تعویض آب ده الی بیست درصد در هفته می تواند ضامن سلامت شفافیت و حفظ پایداری کیفیت آب تانک باشد ، نکته ای که در این مورد باید خاطر نشان کرد این است که مقدار نیاز سیفون برای هر تانک می تواند متفاوت باشد به عنوان مثل در شرایط مشابه اگر دو تانک با لیتراژ های برابر در نظر بگیریم و یکی از آنها با تراکم موجود زنده پایین و دیگری با تراکم بالای از ماهی و مرجان وجود داشته باشد به طور قطع مقدار سیفون مورد نیاز برای این دو سیستم یکسان نخواهد بود چرا که مقدار تولیدی مواد آلی مزاحم و فضولات و همچنین مصرف عناصر رابطه ی مستقیم با تراکم موجود زنده آن تانک خواهد داشت.
انباشته شدن و تولید بی رویه مواد آلی مزاحم مانند ترکیبات فنل موجب کاهش شفافیت آب و افزایش رنگ زرد آب می شود که این امر سبب مقاومت در برابر نفوذ نور در آب شده که به ترتیب موجب و کاهش پار نوری فتونستنز و در نهایت موجب کاهش رشد و رنگ در مرجان ها را در پی خواهد داشت، از طرفی با تولید برخی از اسید های آلی ضعیف که افت پی اچ را به همراه دارند سبب افزایش جلبک های ناخواسته مانند سیانو باکتری خواهد بود.
شاید تا به حال پیش آمده باشد که آب آکواریوم شما در بلند مدت بوی نا مطبوعی به خود گرفته باشد بعضی از دلایل برای انجام این امر از تجزیه مواد آلی موجود در تانک و چرخه رشد و از بین رفتن جلبک هاست که دائما توسط باکتری ها در حال رخ دادن است. در صورت داشتن سیفون منظم همواره مقدار از آب که حاوی مواد آلی ناخواسته و نیتروژن دار و پسماند های تولیدی در تانک وجود دارد خارج شده و به جای آن آب تازه جایگزین می شود و از طرفی دیگر باعث به تعادل رسیدن و جبران سطح عناصر مصرف شده در تانک می باشد.
باید بدانیم مرجان ها در هنگام رشد از تمامی عناصر ماکرو المنت میکرو المنت و تریس المنت ها استفاده می کنند و دائما مقدار و غلظت آن ها را کاهش می دهد، در یک تانک موفق و سالم همواره این کاهش و مصرف عناصر اتفاق می افتد که از نشانه های آن می توان رشد و رنگ مرجان ها را مشاهده کرد.اگر مصرف عناصر در تانک شما بالاست باید خوشحال باشید چرا که به دنبال آن رشد خوبی از مرجان ها دارید البته این نکته نباید با رسوب عناصر که گاها به دلیل اشتباهات فردی و یا استفاده از نمک های نا مرغوب و کم کیفیت اتفاق می افتاد اشتباه گرفته شود. در یک تانک مرجانی زمانی می توان به بیشترین رنگ و رشد در مرجان ها رسید که تانک در حالت پایدار قرار داشته باشد و نوسان پارامتر ها به کمترین حالت برسد چرا که مرجان ها در این حالت به ثبات لازم می رسند و می توانند از تمامی عناصر و ترکیبات معدنی و آلی مورد نیاز در تانک به مقدار مورد نیاز استفاده کنند تا به رنگ و رشد لازم برسند، درغیر اینصورت مرجان ها سلامتی سینوسی دارن و گاهی خوب دیده می شوند و گاهی خیر...! این امر موجب سردرگمی آکواریست می شود که در این حین می تواند مورد سو استفاده برخی افراد برای فروش محصولات جانبی که لزوما در این مورد کاربرد خاصی ندارد دچار شود.
بنابراین هرچقدر بازه های زمانی به تعادل رساندن پارامتر ها کوتاه تر باشد و زودتر اتفاق بیفتد بیشتر به موفقیت نزدیک خواهد بود. به عنوان مثال اگر در هفته مقدار ده درصد از آب تانک سیفون می شود چنانچه این مقدار به دو سیفون پنج درصدی در هفته تبدیل شود باعث استیبل تر بودن بیشتر اکوسیستم می شود که نتیجه بهتری در پی خواهد داشت.
در هنگام سیفون چند نکته وجود دارد که باید آن را در نظر گرفت: اولین مورد اطمینان از سلامت آبی هست که از آن برای دپو و سیفون استفاده می شود، که باید مقدارTDS(Total Dissolved Solids) آن باید کمترین مقدار ممکن باشد و هرچقدر مقدار آن به صفر نزدیک تر باشد کیفیت آب مورد استفاده بالاتر است.(از تمیز بودن ظرف دپو اطمینان کسب شود.) آب شهری و آبی کهTDS آن بالاست مقدار ناخواسته و غیر قابل کنترل از سختی فسفات، سیلیکات، منیزیم و کلسیم و ... را دارد چرا که TDS به معنی مجموع تمامی عناصر حل شده در آب هست و می تواند باعث افزایش این عناصر و ترکیبات شود و حتی درصورتی که مقدار TDSبسیار بالا باشد می تواند با از بالانس خارج کردن عناصر داخل نمک موجب رسوب عناصر و کاهش بعضی از آن ها شود لذا بهترین و ایده آل ترین مقدار آن برای استفاده TDS صفر می باشد، بدین منظور برای کاهش مقدار TDS می بایست از دستگاه های R/O کمک گرفت.
نکته دیگری که باید به آن توجه داشت اختلاف دمای آب تانک و آب دپو است که هرچقدر به هم نزدیکتر باشند باعث نوسان کمتر و شوک کمتر به ماهی و مرجان ها خواهد بود، بهتر است برای اندازه گیری دمای آب آکواریوم و آب دپو از سلامت دماسنج اطمینان حاصل کرد و برای، تست هر دو از یک دماسنج استفاده شود تا از خطای احتمالی آن در امان بود. از حیاتی ترین مواردی که در سیفون زدن باید در نظر گرفت مقدار شوری و اختلاف آن با شوری آب آکواریوم می باشد چرا که شوری یک پارامتر نیست و مجموعه کاملی از تمامی عناصر موجود در آب است که آن را به عنوان یک واحد به نام شوری در نظر می گیریم و باید این اختلاف به حداقل و تا جای ممکن نزدیک به صفر برسد.
به دنبال تبخیر آب آکواریوم و با افزایش شوری غلظت تمام پارامترهای موجود در آب بالا می روند به این منظور می توان از فلوتر ها جهت جبران آب تبخیری کمک گرفت اگر چنانچه در اثر اتفاقی مقدار آب آکواریوم بالا یا پایین باشد بهترین زمان برای به رنج رساندن آن هنگام سیفون است. در نمک دیپ اوشن به ازاء هر لیتر سی و پنج گرم نمک لازم است تا به شوری استاندارد دریا 35 گرم بر لیتر یا به چگالی 1.026 رسید، به همین دلیل می توان با مدرج کردن دقیق ظرف دپو و اطلاع از لیتراژ آن به مقدار شوری مناسب (مقدار آب دپو ضربدر 35 گرم نمک) از آن استفاده کرد تا به شوری استاندارد رسید و بدون در نظر گرفتن شوری سنج که عمدتا همراه با خطا و نوسان هایی در عملکرد آن ها وجود دارد آب نمک مورد نیاز را فراهم کرد. به عنوان مثال برای سیفون با حجم 20 لیتر مقدار هفتصد گرم نمک نیاز خواهد بود. (بهترین شوری سنج های موجود نیز همانطور که در کاتالوگ شرکت سازنده آن ها قید شده است می توانند مقداری خطا داشته باشند) پس از پانزده الی بیست دقیقه هوادهی و میکس آب نمک محلول قابل استفاده است؛ بهتر است هنگام اضافه کردن آب نمک تازه آن را به سامپ اضافه کرد تا با مقدار آب موجود داخل سامپ یکنواخت شود و با جریان واتر پمپ به تانک اصلی راه پیدا کند تا کمترین مقدار تغییرات به وجود آید.
پایان
0 نظر