فسفات یکی از پارامترهای بسیار مهم در آکواریوم‌های دریایی با هر نوع موجود زنده‌ای اعم از ماهی‌ها و مرجان‌هاست. با کاهش بیش از حد مجاز و صفر شدن مقدار فسفات، عملکرد باکتری‌ها برای جذب و مصرف نیترات به طور طبیعی میسر نخواهد بود (نسبت نیتروژن به فسفر به ترتیب 16:1 می‌باشد) و همواره مقدار فسفات باید در بازه مجاز (پیشنهاد می‌شود 0.2 تا 0.05 پی‌پی‌ام) قرار داشته باشد. از اثرات مهم فسفات در تانک‌های ULNS می‌توان به این اشاره کرد که چنانچه مقدار این پارامتر به صفر نزدیک شود، مرجان‌ها به تدریج رنگ خود را از دست داده و به سمت سفیدی میل پیدا می‌کنند که در نهایت منجر به مرگ آن‌ها خواهد شد. از طرف دیگر، هنگامی که در سیستم از منابع کربن برای کاهش مقدار نیترات استفاده می‌شود، همواره باید مقدار فسفات را تحت نظر داشت و از صفر شدن آن جلوگیری کرد تا به صورت متوازن با نیترات کاهش پیدا کند.

تهیه شده از مواد گرید FCC و USP

دارای فرمولاسیون بسیار دقیق

دارای بالاترین حد جذب در مرجان‌ها، خصوصاً SPS و LPS

تسریع روند کاهش نیترات در زمان استفاده از منبع کربن

تقویت رنگ و رشد در مرجان‌ها

ابتدا با استفاده از کیت تست دقیق، مقدار فسفات را به دست آورید. (بهترین محدوده 0.2 تا 0.03 پی‌پی‌ام می‌باشد.)

قبل از مصرف، بطری را به خوبی تکان دهید.

مقدار مصرف فسفات تانک را در طول هفته محاسبه کرده و با توجه به مراجع زیر، مقدار مناسب فسفات را محاسبه نمایید:

مرجع اول: هر سی‌سی در یک گالن (3.78 لیتر) می‌تواند مقدار فسفات را 1.22 پی‌پی‌ام افزایش دهد.

مرجع دوم: هر 5 سی‌سی در 200 لیتر می‌تواند مقدار فسفات را 0.115 پی‌پی‌ام بالا ببرد.